Konsultacje psychologiczne
to zwykle pierwsze od jednego do trzech spotkań. Są niezobowiązujące i mogą się zakończyć lub być wstępem do psychoterapii. Ich celem jest określenie problemu, otrzymanie informacji o możliwych formach pomocy i wsparcie emocjonalne.
Terapia poznawczo-behawioralna
to rozwijający się i elastyczny nurt psychoterapii. Jest metodą o potwierdzonej naukowo skuteczności w leczeniu zaburzeń lękowych m.in. napadów paniki, fobii, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, depresji i zaburzeń odżywiania. Jedno z podstawowych założeń terapii poznawczo- behawioralnej mówi o wpływie sposobu myślenia, czyli interpretacji bieżących wydarzeń oraz głębszych przekonań na emocje, fizjologiczne reakcje organizmu i zachowanie.
Podczas terapii pracuje się nad zrozumieniem interakcji między tymi elementami i nad modyfikacją istotnych dla danego problemu myśli i przekonań (strefa poznawcza) oraz zachowań (strefa behawioralna ). Dzięki temu możemy w znacznym stopniu redukować objawy dolegliwości psychicznych.
Terapia poznawczo-behawioralna w przypadku wielu problemów i zaburzeń bywa zupełnie wystarczająca jako metoda leczenia, w innych jest dobrym uzupełnieniem farmakoterapii. Zalecana jest szczególnie dla osób, które mają nasilone objawy lękowe, objawy obsesyjno-kompulsyjne (natręctwa), objawy depresyjne, zaburzenia odżywiania, zwłaszcza jeśli objawy te pojawiły się stosunkowo niedawno. Czas trwania zależy od rodzaju problemu, wynosi zazwyczaj od kilku tygodni do około 6 miesięcy, w niektórych przypadkach dłużej. Sesje terapeutyczne odbywają się zwykle raz w tygodniu.
Terapia schematu
jest integracyjnym podejściem terapeutycznym łączącym terapię poznawczo-behawioralną, elementy terapii psychodynamicznych, teorię przywiązania, terapię gestalt. W procesie terapeutycznym pracuje się nad zmianą problematycznych wzorców – schematów, które zawierają w sobie myśli , emocje, objawy w ciele i wspomnienia, powodują cierpienie i powtarzające się problemy w relacjach.
Schematy mają źródło w niezaspokojonych potrzebach emocjonalnych z okresu dzieciństwa i dorastania. Ważnymi czynnikami leczącymi w terapii schematu jest relacja terapeutyczna i metody doświadczeniowe, w tym także praca ze wczesnymi wspomnieniami.
Terapia schematu jest zalecana w przypadku przewlekłych problemów, nawracających objawów depresyjnych i lękowych, poważnych trudnościach w radzeniu sobie ze złością, powtarzających się problemach w relacjach osobistych lub zawodowych oraz dla osób, które doświadczyły chronicznej traumy lub mają zaburzenia osobowości.
Terapia schematu prowadzi do zmiany na głębokim poziomie. Trwa zwykle od roku do trzech lat.